al een beetje jarig...

 Nog gauw even uitpakken voordat Siebe naar bed gaat...

Het strikje bovenop is natuurlijk het mooist.

Siebe is helemaal nog niet jarig, dat duurt nog een week. Maar mama was afgelopen weekend wel jarig en omdat enkele familieleden volgende week niet kunnen komen, namen zij nu vast een kado mee. Daar wist Siebe wel raad mee (vooral met het inpakpapier dan..). Van oom Hans en tante Miranda (die volgende week trouwen) kreeg Siebe een houten trein en van tante Lotte en oom Gertjan een looptractor. Bedankt alvast!

zondagse wandeling

Uiteindelijk toch overvallen door de slaap... al duurde dat maar 5 minuten.

Wat wonen we toch mooi tegenwoordig, recht tegenover ons huis begint het bos! Het is eigenlijk een privé landgoed (opengesteld voor publiek) en niet enorm groot, maar je kunt er makkelijk anderhalf uur rondwandelen. Dat doen we dan ook graag.
Sinds vorige week hebben we voor Siebe een rugdrager, zodat we straks in Frankrijk ook lekker in de bergen kunnen wandelen. Die moest natuurlijk uitgeprobeerd worden. En we kunnen zeggen: project geslaagd! Siebe vond het prachtig, hij had vanaf deze hoogte een schitterend overzicht en kon ondertussen lekker aan mama's staart en ketting trekken. Wat wil je nog meer!
Van al deze indrukken word je toch stiekem wel een beetje moe (zelfs onze wakkere Siebe) en we hebben hem dan ook betrapt op een slaapje.

staan in de box!

stoer ben ik hè!!

Siebe leek tot dusverre niet zo veel haast te hebben om zich voort te bewegen. Lekker vanuit z'n stoel alles goed bekijken en in zich opnemen. Maar sinds een paar weken lijkt hij de smaak te pakken te hebben. Hij kruipt nu echt en is ook maar gelijk begonnen met pasjes maken als je hem vasthoudt aan z'n handjes. En wat hij ook helemaal geweldig vindt.. staan in de box! Met een dikke glimlach kijkt hij naar papa en mama. En wij vertellen hem natuurlijk dat hij een ontzettend bijzonder en knap jongetje is.