in badje

Veel tekst en uitleg is eigenlijk niet nodig bij bovenstaande foto's. Siebe vindt het heerlijk om in badje te gaan en papa en mama vinden het ook erg leuk. Het enige minpunt is dat je ook weer een keer uit zo'n lekker warm badje moet om afgedroogd te worden. Maar gelukkig, na het afdrogen en aankleden staat er een heerlijk flesje melk klaar. Moe maar voldaan gaat Siebe daarna (meestal) lekker slapen.

eten, slapen, groeien ... (en huilen)

Inmiddels is Siebe alweer ruim een week thuis en beginnen we met elkaar in een soort van ritme te raken. Dit ritme is vooral gericht op eten, slapen en groeien van Siebe. Met dat eerste gaat het de laatste dagen heel erg goed. Toen Siebe net uit het ziekenhuis kwam, ging het drinken nog best moeizaam en het kostte vooral veel tijd (en geduld). Maar sinds een paar dagen lijkt Siebe prima door te hebben hoe een fles werkt en is hij aan een inhaalslag begonnen. Hij drinkt heel gulzig en valt tussendoor ook niet meer in slaap. Wel bleef hij erg veel huilen, ook na het drinken. Nadat wij van alles bedacht hadden (was het een vieze luier, krampjes, of gewoon behoefte aan aandacht en warmte??), kwamen we op het idee dat hij misschien wel gewoon honger had. En ja hoor, want nu we hem wat meer te drinken geven, lijkt hij een stuk tevredener. En dat is bijzonder prettig voor zowel Siebe als ons.

En hoe zit het dan met slapen? 's Nachts hebben wij tot nu toe niet te klagen. Na de voeding van 24 uur valt hij behoorlijk goed in slaap en laat hij ook ons slapen, tot hij rond 4u wakker wordt voor de volgende voeding. Daarna slaapt hij wederom tot een uurtje of 7 door. Niet slecht voor zo'n kleine ukkepuk. Helaas gaat dat slapen overdag wat moeizamer. Meneer lijkt vooral 's ochtends en in de avond erg wakker en lijkt dan van alles te willen doen. Nu is de pech dat hij nog niet heel erg veel kan. Hij lijkt hier dan een beetje gefrustreerd door te raken, wat dan weer resulteert in huilen. Alleen in de wandelwagen wordt hij weer rustig, dus zijn wij met Siebe al begonnen aan de training van de wandelwagen Vierdaagse.

En met het groeien gaat het momenteel ook prima. Wij vonden dit best spannend en hoopten natuurlijk dat de groei er na zijn thuiskomst goed in bleef zitten. Deze week zijn we op het consultatiebureau geweest. De verpleegkundige die Siebe ging wegen toverde al snel een grote glimlach op haar gezicht en zij vertelde ons dat Siebe deze week maar liefst 200 gram is aangekomen. Hij weegt nu 3200 gram. Goed zo Siebe, ga zo door!

O ja, huilen... helaas doet hij dat ook wel wat meer dan wij zouden willen. Maar ja, als ouders heb je daar niet veel in te 'willen' is ons duidelijk geworden. Dus blijven wij op zoek naar middelen om hem tot rust te laten komen (en ons daarbij ook). Sinds een paar dagen hebben we hier een geniaal hulpmiddel bij: de buikdrager. Boris en ik lopen nu regelmatig als een soort kangoeroe door huis of door de buurt. Siebe lijkt dit helemaal geweldig te vinden en ligt er als een prins in te slapen. Heel fijn, dit biedt zijn ouders de mogelijkheid om af en toe een kopje koffie te zetten, even tv te kijken of iets anders te doen. Ga zo door Siebe!

Welkom thuis!

Vandaag was het een bijzondere dag: na 2,5 week ziekenhuis mocht Siebe vandaag eindelijk weer met ons mee naar huis! De eerste dagen dat Siebe in het ziekenhuis lag waren heel dubbel: we vonden het enorm moeilijk om hem daar achter te laten, aan de andere kant kregen wij na een week nauwelijks slapen de mogelijkheid om even bij te tanken. En dat deed ons goed.
Maar ondertussen hadden we toch echt genoeg van het ziekenhuis, van het heen en weer rijden en van het feit dat je je kind niet de hele tijd bij je hebt. Gelukkig dus dat hij vandaag naar huis mocht!

Vanmorgen zijn Annet en ik Siebe gaan ophalen, Boris moest werken. We werden om half 10 verwacht. Helaas kwam de kinderarts pas om half 12, maar na de voeding van 12 uur konden we dan eindelijk richting Lent rijden. Siebe heeft heerlijk liggen slapen in de auto en thuis sliep hij weer even heerlijk door in de wandelwagen. Vanmiddag kreeg Siebe bezoek van zijn oom en tante uit Frankrijk, maar ook daar heeft ie niet veel van meegekregen. Na zijn eerste voeding thuis (die hij helemaal opdronk!) was hij even onrustig, maar inmiddels is meneer weer in dromenland...

weer naar het ziekenhuis

Zes dagen na de geboorte van Siebe mochten Siebe en ik naar huis. Hoewel we het de eerste dagen in de kraamsuite van het CWZ heel goed hebben gehad, was het toch heerlijk om naar huis te gaan! Ook emotioneel trouwens om je zoontje voor het eerst echt mee naar huis te nemen en met z'n drietjes thuis te zijn.

Helaas verliepen de eerste dagen niet zoals we verwacht en gehoopt had. Siebe huilde (vooral 's nachts) uren achter elkaar, was ontroostbaar en compleet overstuur. En als kersverse ouders kenden we de gebruiksaanwijzing van Siebe nog niet en wisten we niet wat we moesten doen om hem tot rust te laten komen. Wij vonden vijf uur huilen (en wij maar twee uur slapen) ook wat veel, maar misschien is het wel normaal. Wisten wij veel. Op zondag wilde hij echter ook niet meer goed drinken, hij viel af en werd steeds slomer. Op maandag was hij wederom afgevallen en zat er niets anders op dan terug te gaan naar het ziekenhuis. Daar ligt Siebe nu alweer bijna twee weken. Wij vinden het erg moeilijk en hadden ons natuurlijk een andere kraamtijd voorgesteld, maar dat is helaas niet anders. We hopen nu dat ons mannetje snel zelf zijn flessen gaat leegdrinken en dat de sonde eruit kan. Pas dan mag hij mee naar huis. Ook wordt er nu gekeken waar zijn motorische onrust vandaan komt en krijgen wij (o.a. van de kinderfysiotherapeut) allerlei tips en adviezen om hem tot rust te laten komen.

Een paar dingen die Siebe in elk geval heel fijn vindt:

- lekker in de kinderwagen buiten wandelen en vooral flink heen en weer geschud worden, hoe harder, hoe beter

- bij papa of mama op de buik liggen in foetushouding

- luisteren naar de stem van papa of mama (en niet naar de stem van de dokter of de zuster, die kent hij niet en daar schrikt hij van)

- in badje, ook het liefst in foetushouding, maar dan niet als meneer honger heeft, want dan is meneer ongeduldig en verwacht ie dat z'n fles wel direct gebracht wordt

Hierbij ook nog weer wat foto's.